BİZE NE OLDU?

İnsanca dedi;

Dedi de insanca olan neyi hatırlıyordu insanoğlu. Hakaret sözcükleri olarak kullandığımız hayvanlar bile ders vermedi mi bize? Dolmuşta oturmayı unuttuk. Komşumuz ne halde umursamadık. En küçük alanda asansörde bile günaydın dememek için gözümüzü kaçıracak bir yer bulmadık mı? Köpeklerin kuyruklarını kesmekten övünmedik mi? Peki ya horoz dövüşleri veya deve güreşleri. Muhabbeti kesmedik mi tüm esnafla, sanki tüm zamların sorumlusu onlarmış gibi davranmadık mı? Büyük, ruhsuz ve sadece tüketim hırsını besleyen büyük marketlerle aldatmadık mı paramız olmasa bile defterlere aldıklarımızı yazdırdığımız bakkalları. Piknik yapmaz olduk mahallece, ruhumuzu ışıltılı AVM’lere bıraktık usulca. Evdeki soba başı sohbetlerinin yerini iki harflik mesajlaşmalar aldı. Televizyon,  tablet, telefon bölüşmesi yaptık evlerde ve ayırdık hayatlarımızı. Sevdiği reçeli, tutkulu olduğu takımı, yüreğimizi ısıtan sözleri unuttuk. Kendimiz, çocukluğumuz yitip gitti hırs belasına. Düşen arkadaşını yerden kaldıran çocuklar gitti, konuyu öğrenemeyen arkadaşı sayesinde sınavda kaç sıra atlayacağını düşünen minyatür yetişkin formatlı çocuklar üredi. Bu büyüyen çocuklar iş yerlerinde de devam ettiler hep ben söylemlerine, başarıya gidecek her yol , ahlaksız da olsa kullanılabilirdi. İspiyoncu insan müsveddeleri türedi önceden seviyesizlik ve basitlik olarak algılanan gammazlık prim yaptı. Bunlar daha da büyüdü yönetici oldu. En iyi yalan, en güzel ispitçiliği yapan prim de aldı, zam da. Yavaş yavaş içten içe çürüdü, burnumuz alıştı pis kokulara, yüreğimizin üstünü zift kapladı. Kırdık, döktük, incittik böyle olmayanları. Aman bakın çevrenize paylaşmayan zevk alabiliyor mu hayattan, gözleri yaşarmamış, yüreği sızlamamışın iç huzuru olabiliyor mu? Bu hengameden yararlanan terapistler boy gösterdi. Arkadaşlarının hakkı ile, hile ile kazanılan paralar mutluluk getirmedi, haydan gelen huya gitti ve kanlı paralar kimseye hayır etmedi. Şöyle bir silkelenin bu düzenin kuklaları olmayan ben, sen, biz değiştireceğiz dünyayı. Yıkayalım ellerimizi, hamamlarda kırklanalım temizleyene kadar ruhlarımızı. Zararın neresinden dönersek kardır.