Bir güç savaşıdır gidiyor. Evde ayrı bir savaş, işte ayrı bir düello. Ne kazandınız bu güne kadar bu savaşlardan koca bir hiç. Aksine fark ettiğim şu ki siz de güç varsa zaten onu almak için savaşmazsınız çünkü o siz de zaten vardır. Yoksa acısı olan gocunur misali bir damla da olsa koparmaya çalışırsınız. Bir güç savaşı için yıllarınızı harcar ve eliniz hep boş kalır. Bu savaşın kazananı yoktur sadece daha fazla kanatmak vardır karşındakini.Etraf kan gölü olmuş yaralar dayanılamaz boyutlara gelmiş ama kazanan ve zafer nidaları atan yoktur hiç.Oysa tersini düşünün sizde varsa güç zaten zamanı gelince göstereceksinizdir. Birinin gözüne sokmaya gerek yoktur. Dünyanın en güzel saati sizde de olsa çıkarıp çıkarıp bakmaz sadece saati öğrenmeye ihtiyacınız olduğunda bakarsınız değil mi? İşte aynı şey güç için de geçerlidir. Bir de diğer bir yan var. En güçsüz olduğunuz zaman bebeklik ve erken çocukluktur. Ama en mutlu olduğunuz da işte tam da o zamandı. Annenizin koynunda yiyip, içip, uyumak. Mutsuz muydunuz hayır. Güçsüz müydünüz evet. O zaman güçlü olmaya değil mutlu olmaya bakın. Sevdiğine sokulun ve doğru sensiz çok güçsüzüm deyin ne değişir.Bunu demekle siz güçsüz olmazsınız ama mutlu olursunuz. Denemesi bedava. (Bu arada ben bunu dün akşam öğrendim yani 35 yaşında kanattıklarım ve kanayanlarımdan sonra yani acı ile gelen ama doğru geldiğini düşündüğüm bir ders.)
Sevgilerimle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder