Bir karar almak için doğru
nedenlere mi, kalbe mi, yoksa zehir gibi çalışan bir zihne mi ihtiyaç vardır?
İçinde büyük bir boşluk oluşur, için kıyılır, nefesini tutarsın bir suç işlemiş ve durumu babana açıklayacak gibi. Oysa ortada ne suç ne bir günah vardır.
Hangi kararı alsan diğerini seçtiğinde ne olacağını sorgularsın. Yüreğin hep
gelgitlerde yaşar. Aslında nabzın attığını gösteren makinada da hayatta
olunduğunu gösteren iniş çıkışlardır. Çizgi dümdüz olduğunda makine ötmeye
başlar hayat bitmiştir. Doğum bile sancıyla başlar. Yorar terletir ve bir
mucizeye kavuşturur.
Yormadan olmaz mı peki? Yüreğin
sıkışmadan bir kapı aralanmaz mı? Bir nefeslik hava gelmez mi? Gelir hem de
öyle bir gelir ki? O zaman sence nasıl gelir?
sevgilerimle....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder