KADIN...

Anlatmaya ve anlamaya ömrün yetmeyeceği yüce varlık. Tarih boyunca gücünden korkularak hep ezilmeye, sindirilmeye, eve hapsedilmeye çalışılan. Kimisine göre potansiyel baştan çıkarıcı kimisine göre baş tacı. Ne kadar büyük bir handikap kimine göre korkutulan, kimine göre korkulan biri olmak. İçinde bir dünya var eden, ruhunda birden çok maske taşıyan ve hiçbir zaman anlaşılamayan. Romanlara,  filmlere, aşklara, dedikodulara konu olan.

Çalışan bir kadın olmak en zorlarından sanırım. Çocuğunu senden koparılırcasına kreşe bırakıp, hiç bir şey yok gibi, daha sabah yaşadığın travmayı halı atlına süpürerek, son sürat işe dönmen beklenir. Dönmen diyorum çünkü sabahtan bir sürü şey halledip çıkmışsındır evden. Akşamki yemeğin ön hazırlığı, çamaşır makinasının zaman programı, kahvaltı, çocuğun performans ödevi, eşinin gömlek ütüsü… ve tüm bunları tamamladıktan sonra bir anda kurtlar sofrasına uyum sağlaması istenir. İstenir de ruhunda, yüreğinde yaşanan fırtınaları kimse duymaz. Çocuğun hastadır, yüreğin evdedir; raporu yetiştirmen istenir. Ağzında biriken tüm küfürleri atarsın en diplere, aaa yakışmaz ki kadın ağzına kötü söz. Sana ne sen misin yaşayan. Kızıp sinirlenir ağzıma geleni söyleyip rahatlayıp yoluma devam etmek istiyorum, biriktirip hasta olmak istemiyorum. Duygusal zekamı, yaratıcılığımı, çok yönlülüğümü kullanıp farklı bir yöntem geliştirmek istiyorum ama elinin hamuruyla erkek işine karışmamanın kuruma, çağa, profesyonelliğe uygulanmış kibar haliyle susturulursun ve hapsedersin fikirlerini içine. Kanmayın siz o kendini demokratik ve kadın erkek eşitliğine inanır görünen maskeli beşlere. Ya gözlerinden sen ne anlarsın nidaları fışkırır ya da off şu güzelliğe endama bak bırak şimdi bu işleri feryadı yükselir sessizce. Sen konuşur derdini ve fikrini anlatmaya çalışırsın aman bırak sen bunu bize; biz hallederiz bakışları saplanır aklına ve kısa kesersin konuyu.

Sabır, sabır, sabır çeker azmedersin başarmaya, kanıtlamaya haklılığını. Ya! bir susun bir dinleyin bak doğru söylüyorum der ama hadi ordan cevabını alırsın.

Tüm bu yaşadığı olumsuzluklara rağmen her kadın bir ışık, bir şifacı, bir eğitici, bir kahramandır. On parmağında on marifet; yırtarım dağları, enginlere sığmam taşarım mısrasının can bulmuş halidir. Bir psikolog gibi şifalandırır ailesini ve çevresini; bir ekonomist gibi kurgular aile bütçesini, bir bahçıvan olur çiçekleri için, bir futbolcu olur oğlu için, bir tiyatrocu olur kayınvalidesi için, bir tanrıça olur eşi için. Ve aynı bilmecedeki gibi bir tane alırsın, eve gelir bir nar gibi bin tane olur.

Sahip olduklarımızın farkında olalım en yapacak bir şeyim yok diyenlerimizin bile yapabileceği çok şey var. Bazen bir gülümseme, bazen insanı kendine getiren bir ses tonu, bazen uzanan bir el oluruz hayatta. Hayatın bize, bizim de hayata çiçek açtırmaya ihtiyacımız var. Ağaçlara bile dantel ören bir yaratıcılıktan söz ediyorum. Öyle hafife almayın network başarı ağımızı. Birbirimize umut, ışık, destek, renk olalım. Yaşadığımız tüm zorluklar bize engel değil kaldıraç olabilir anca. Hadi bir birimizin üstüne basmayı, eleştirmeyi bırakıp bu günden itibaren el ele güçlerimizi birleştirelim.

Evet bugün kadınlar günü öyle yaşayalım ki bu günü, 365 değer gördüğümüz tüm güzel günlerin en iyisi olsun.